Enfektif Endokardit Olgularında Klinik Değişkenlerin Hastane İçi Mortalite ile İlişkisinin Kapsamlı Analizi
Yeliz Güler1
, Yelda Saltan Özateş1, Hüseyin Akgün1, Şevval Tekin1, İhsan Demirtaş1, Gazi Capar1, Ufuk Sali Halil1, Mehmed Yanartaş2, Ahmet Güler1, Cevat Kırma3
1Department of Cardiology, Başakşehir Çam and Sakura City Hospital, İstanbul, Türkiye
2Department of Cardiovascular Surgery, Başakşehir Çam and Sakura City Hospital, İstanbul, Türkiye
3Department of Cardiology, Kartal Koşuyolu High Specialization Training and Research Hospital, İstanbul, Türkiye
Anahtar Kelimeler: Barcelona bio-heart failure risk score; enfektif endokardit; mortalite.
Özet
Amaç: Enfektif endokardit (EE), yüksek morbidite ve mortalite oranları nedeniyle önemli bir klinik sorun olmaya devam etmektedir. Prognoz; hasta özellikleri, etken mikroorganizmalar, gelişen komplikasyonlar ve ekokardiyografik bulgulara bağlıdır. Kalp yetersizliğinde yaygın olarak kullanılan Barcelona Bio-Heart Failure (BCN Bio-HF) Risk Skoru, EE hastalarında henüz değerlendirilmemiştir. Bu çalışmanın amacı, BCN Bio-HF risk skorunun EE hastalarında hastane içi mortalite ile ilişkisini incelemektir.
Gereç ve Yöntem: Bu retrospektif, tek merkezli gözlemsel çalışmaya EE tanısı alan 108 hasta dahil edilmiştir. Hastalar, hastane içi mortalite gelişimine göre iki gruba ayrılmıştır. Hastane içi mortalite, hastanede yatış süresince meydana gelen tüm ölüm olayları olarak tanımlanmıştır. Gruplar arasında klinik, demografik, laboratuvar ve ekokardiyografik veriler karşılaştırılmıştır.
Bulgular: Toplam 108 hastanın 29’unda (%26,9) hastane içi mortalite gelişmiştir. Mortalite gelişen hastalar, sağ kalanlara göre daha ileri yaşta (p=0,046) ve daha yüksek oranda kronik böbrek hastalığına sahipti (p=0,041). Mortalite grubunda Staphylococcus aureus ve metisiline dirençli suşlar daha sık izlenmiştir (sırasıyla p=0,043 ve p=0,04). Ekokardiyografik değerlendirmede, mortalite grubunda ejeksiyon fraksiyonu daha düşük (p=0,03), pulmoner arter sistolik basıncı daha yüksek (p=0,017) ve vejetasyon boyutu daha büyük bulunmuştur (p=0,033). Mekanik komplikasyonlar da bu grupta daha sık görülmüştür (p=0,017). Laboratuvar bulguları, mortalite gelişen hastalarda daha düşük hemoglobin düzeyi (p=0,012) ve daha yüksek lökosit (p=0,035), CRP (p=0,01), prokalsitonin (p=0,02), NT-proBNP (p=0,008) ve BCN Bio-HF skoru (p=0,008) göstermiştir.
Sonuç: BCN Bio-HF risk skoru, klinik ve biyobelirteç verilerini entegre ederek EE'de hastane içi mortaliteyi öngörmede potansiyel bir araç olarak ortaya çıkmıştır. Gelecekte yapılacak çalışmalar, dinamik klinik değişkenler ve yeni biyobelirteçleri içeren EE’ye özgü prognostik modellerin geliştirilmesine odaklanmalıdır.